Zijnsgrond – All Good

Binnen zijnsoriëntatie staat de gegeven heelheid, goedheid en grootsheid van jouw wezen centraal. Dat is onze diepste aard, onze zogenaamde Zijnsgrond. Deze Zijnsgrond is All Good. Deze goedheid overstijgt onze mentale opvattingen van goed of fout: All Good. Het gaat erover dat je al helemaal compleet bent, al helemaal goed, perfect zelfs. Er is helemaal niets mis met je! Nooit geweest ook. 

Deze Zijnsgrond is grotendeels vergeten geraakt in ons dagelijks bewustzijn. Als ik tijdens trainingen, retraites of sessies mensen erop wijs dat er niets mis is met ze, vindt men het vaak toch lastig dit als uitgangspunt te nemen. Ik krijg dan allerlei redenen te horen waarom dit niet kan of waarom dit niet zo is. Voorbeelden zijn: ‘ja maar het voelt niet zo’, ‘je moest eens weten’ of ‘zo gemakkelijk kan het niet zijn’. ‘Dus omdat het niet zo voelt of omdat je gedachten iets anders zeggen betekent dat het niet zo is?’, vraag ik dan steevast. 

Uiteindelijk krijg ik vooral te horen wat er aan ontbreekt, wat er wél mis is, waarom iemand zichzelf niet goed genoeg vindt, wat er niet goed is aan iemands leven is, enzovoorts. Als ik dan vraag of het uitgangspunt dat er iets mis is, hen gelukkig maakt, dan luidt het antwoord nee. Wat me ook opvalt is dat mensen heel erg vertrouwd zijn met dit uitgangspunt.

Mensen zijn zó vertrouwd met de gedachten en gevoelens dat er iets niet in orde is met ze of met hun leven, dat als iemand iets anders zegt – namelijk dat er niets mis met hen is – dit met scepsis, terughoudendheid en / of wantrouwen wordt ontvangen. 

Niet goed genoeg zijn 

In veel culturen is er geen woord voor schuldgevoel of boete doen. Het bestaat er niet. Ook kinderen worden hier niet mee geboren. Het idee dat je niet goed bent, fout, schuldig, onvolkomen of niet waardig is dus iets wat je ooit is wijs gemaakt. Het is aangeleerd gedrag. En jij bent gaan geloven dat er iets aan je ontbreekt, dat je niet goed genoeg bent of dat je op een bepaalde manier anders moet zijn.

Dit hebben we ons zo eigen gemaakt dat het ons vaak niet eens opvalt. Maar het kleurt onze manier van kijken, voelen en leven. Want ondanks dat dit vertrouwd is wil niemand zich zo voelen. Dus zoeken we naar oplossingen en mogelijkheden dit te veranderen. Daarnaast zijn er ook lagen in ons met kwetsingen, gemis of gevoelens van alleen zijn. Omdat we ook dit beschouwen als niet goed willen we deze verdringen en oplossen. Je moet moeite doen dit vol te houden maar omdat het zo’n gewoonte is, valt het niet op. En zo ben je steeds bezig met leegtes opvullen, je best doen, dingen anders willen hebben, zoeken naar oplossingen, verbergen van schaamte en zogenaamd slechte kanten, fixen, sleutelen aan jezelf of anderen. En zo ben je steeds ‘op weg’.

Op weg zijn

Als je steeds op weg bent is dat direct een wantrouwen naar dit moment. Je herhaalt steeds dat dit moment niet goed genoeg is zoals het is. Dit geeft veel onrust, vermoeidheid, niet meer in je basis rusten, angsten, verkrampingen enzovoorts. Steeds zijn we op zoek naar ideale omstandigheden, omstandigheden die ons moeten voeden of vervullen. Tegelijk zijn we bang voor de afkeuring van de ander, of zijn we bang dat we door de mand vallen wanneer de wereld erachter komt dat we daadwerkelijk niet goed genoeg zijn. Dit proberen we het liefst te vermijden.

Ondanks dat niemand zich zo wil voelen is het tegelijk opvallend te zien dat we van deze op tekort gebaseerde zienswijze ook maar moeilijk afscheid kunnen nemen. Het is zo diep verankerd in onszelf dat het een deel van onze bedachte identiteit is geworden. Het is ook diep verankerd in onze maatschappij en sociale omgeving. Als we daar afscheid van nemen roept het ook leegte en angst op. Want… wie ben je dan nog? Deze angst maakt dat we toch ongewild en onbedoeld blijven vasthouden aan dit armoedige perspectief over onszelf.

Het gewoontezelf 

Als ik tegen mensen zeg dat er niets mis met ze is, of dat ze al helemaal goed zijn dan zeg ik dat niet tegen het perspectief waarin ze geloven dat er iets mis is. Dat perspectief wordt ook wel het gewoontezelf genoemd (vergelijkbare woorden: ego of psyche). Ons gewoontezelf is gemaakt van wantrouwen. Het wantrouwt zichzelf en het wantrouwt de wereld om zich heen. Het heeft zich losgemaakt en afgescheiden van de wereld en zich achter muren of op een eiland teruggetrokken.

Tegen dit gewoontezelf zeggen dat er niets mis is, is verloren tijd en energie. Deze kan of wil dat helemaal niet horen. De bril van het dagelijks zelf is niet goed en door die bril wordt alles bekeken. Misschien denk jij dat het bij jou meevalt maar ik sta steeds weer versteld hoe subtiel dit kan zijn. Dus als ik tegen deze geconditioneerde oren zeg: ‘je bent al helemaal compleet, het ontbreekt je aan niets’, dan komt het gewoontezelf in opstand.

In het gunstigste geval voelt het gewoontezelf zich even helemaal gezien of begrepen en kan even ontspannen. ‘Wat fijn dat je dat zegt’, krijg ik dan te horen. Maar vroeg of laat gaat het roer toch weer om. Er gebeurt iets waardoor de innerlijke criticus weer bevestigt dat je niet goed genoeg bent en je je weer schuldig gaat voelen. Opmerkingen uit de omgeving worden op dezelfde manier geloofd. En zo ben je weer terug in je vertrouwde modus.

Optiekverhoging

Toch is het mogelijk om dit ‘gewoontezelf te omzeilen en voorbij je aanname systeem te gaan. Als ik namelijk zeg dat er niets mis met je is, is dat niet bedoeld als een soort geruststellende of corrigerende opmerking. Het is zelfs niet bedoeld om je negatieve gedachten te veranderen naar positieve gedachten. Dat zou allemaal meer van hetzelfde zijn omdat vroeg of laat toch weer je oude geloofssysteem het overneemt en je weer op weg gaat.

Zijnsgrond

De opmerking dat er niets mis met je is verwijst niet naar je leven, gevoelens, ervaringen, overtuigingen of omstandigheden. Deze veranderen namelijk steeds weer. Daarin vind je geen rust en ontspanning. Daar vind je jezelf niet. Deze opmerking wijst direct naar jouw Zijnsgrond. Het opent de deur naar jouw diepere wezen. Voorbij alles wat jij gelooft over jezelf, voorbij elke aanname, vind je in de diepte van jouw wezen iets heel anders. Namelijk de staat van All Good. Een permanente, onveranderlijke staat van pure goedheid, van liefde, helderheid, openheid en ruimte. Deze is (met de juiste beoefening) heel gemakkelijk te ontdekken. Net zoals dat je door het wolkendek heen kan steken om direct bij de blauwe hemel te komen. Zo onveranderlijk als de blauwe hemel is, welke wolken er ook verschijnen, geldt dat ook voor jouw Zijnsgrond.

Op die manier verhoog je je optiek. Het uitgangspunt is dan niet het armoedeperspectief van het gewoontezelf maar het rijkdomsperspectief: de rijkdom van Zijn. De uitspraak ‘dat er niets mis is’ heeft de functie van het verhogen of ruimer maken van je optiek of zienswijze. Dan herken je dat jouw ware natuur deze perfecte goedheid is. Vanuit dit perspectief is het dan veel makkelijker om de goedheid in alles en van alles te zien. De kunst is vervolgens jezelf hier te verankeren. Dan ga je anders naar jezelf en je leven kijken. Je ogen zijn dan zacht en ontspannen en is er is een vanzelfsprekende rust en welbevinden.

Spiritwerk

Een andere manier om je optiek te verhogen is wat we Spiritwerk noemen. Spiritwerk begint met een visualisatie van je ‘vrije zelf’, dat deel dat niets te maken heeft met je geschiedenis. Hier zie je jezelf als ongeschonden, hele en vrije vorm. Spiritwerk raakt de mensen meestal diep omdat ze thuis komen in hun oorsprong, de Zijnsgrond. Voorbij het wolkendek van ervaringen en aannames. Ook dit is voor de meeste mensen vrij gemakkelijk te leren. Als ik in het Spiritperspectief vraag of er iets mis met ze is, of dat er iets ontbreekt, luidt het antwoord unaniem nee!

Er zijn nog meer manieren om je optiek te verhogen. Maar waar het om gaat is dat je vanuit een ander perspectief kunt zien dat de diepe waarheid over jezelf is dat je al helemaal perfect bent: All Good. Dat er dus niets mis is met je. Je bekijkt dit niet vanuit een gedachte of aanname. Die kan namelijk zo weer omslaan. Je ziet het nu vanuit een diep weten, vanuit een werkelijk zien dat het zo is. Dat is totaal onafhankelijk van hoe het met je is. Voel je je geweldig dan is er niets mis met je. Voel je je heel erg rot, ook dan is er niets mis met je. Je ontspant in hoe het is, namelijk All Good. Dit is de reden waarom Nelson Mandela nooit brak in de gevangenis, ongeacht wat hem aangedaan werd. Zijn vorm was aangetast maar zijn essentie brak nooit. Zijn Spiritaard was onveranderlijk groots, vrij en All Good.

Besluit nemen

Als je dit echt ziet kun je het besluit nemen om je leven in te richten vanuit dit Zicht. Nu ben je niet langer op weg, maar je neemt de gegeven goedheid en heelheid als uitgangspunt. Dit besluit vraagt om toewijding en beoefening, omdat ons gewoontezelf vaak weer makkelijk opspeelt en ons in de illusie laat geloven dat er iets mis is. Dan ben je weer op weg. Daarnaast zijn er veel onbewuste aannames en patronen die je moet opsporen. Doorzien dat ze niet waar zijn. Het besluit is steeds weer dat hoe het ook is, er nooit iets mis is met je. Dit besluit neem je niet eenmalig maar elke keer weer opnieuw. Net zolang totdat het vanzelfsprekend voor je is.

All Good als uitgangspunt nemen geeft welbevinden, rust, vertrouwen en ontspanning. Het is de switch van overleven naar leven. Er is dus niets mis met je, nooit is er iets mis geweest met je en nooit zal er iets mis met je zijn. Ik geef toe, dat is even wennen. Maar het maakt je direct gelukkig en vrij, voor altijd! Als je dit interessant vindt ben je van harte welkom bij Zijn & Worden om dit zelf te ontdekken en je eigen te maken. 

Herkenbaar? Laat hieronder vooral een reactie achter. 
Wil je ook ervaren hoe je jouw Zijnsgrond meer in beeld krijgt door vaardig te werken met je gevoelens, gedachten en emoties? Neem een kijkje op deze pagina over het werken met emoties. 

Michael