We waren blij verrast toen we in de laatste editie van ZIJN, Tijdschrift voor geïnspireerde levenskunst een artikel over Royce Benda aantroffen.
Royce deed zijn basisopleiding Zijnsoriëntatie bij Zijn & Worden en was tien jaar student van Michaël. Vervolgens werd hij toegelaten tot de lerarenopleiding op de school voor Zijnsoriëntatie in Utrecht, vanuit de wens om deze prachtige leer door te geven aan anderen.
We zijn trots dat hij het zo goed doet op de lerarenopleiding, en daar zo goed op zijn plek is. De lezer krijgt een beeld van hem, van zijn pad en wat ons betreft ook van zijn talent.
Veel leesplezier gewenst!
Michaël en team Zijn & Worden
Royce Benda
Levenskunst in de praktijk
Beeld van een padloper
Hoe doe je dat eigenlijk, je pad lopen en hoe geef je dat vorm in je dagelijks leven? In deze rubriek geeft een padloper zijn of haar persoonlijke antwoorden op deze vragen. Deze keer is Royce Benda aan het woord. Hij is via een heel eigen route in aanraking gekomen met Zijnsoriëntatie en hoopt rond de zomer de lerarenopleiding af te ronden. Zijn streven is om Spirit volledig en zonder nadenken mee te laten doen in alle aspecten van zijn leven. We spreken elkaar in lunchcafé De Volkslust, in het centraal station van Amsterdam.
Hoe is Zijnsoriëntatie op je pad gekomen?
Door een reeks van toevalligheden. Ik stel mezelf al vanaf mijn zestiende vragen als wat is geluk, wat is vrijheid? Toen ik tweeëntwintig was kreeg ik een heftige burn-out. Ik kwam bij de huisarts en die raadde mij een cursus mindfulness aan, wat heel bijzonder was voor die tijd. Daar was ik verreweg de jongste en een beetje een vreemde eend in de bijt. De cursus bracht rust in mijn leven. En tegelijkertijd had ik het gevoel dat ik me nog kon verschuilen achter mijn inzichten, het ging niet over míj. Terug bij mijn huisarts deed hij weer iets wonderlijks. Hij zei: ik kan je naar een psycholoog sturen maar eigenlijk wil ik dat je met iemand kennismaakt. Dat was Michaël Steinau (leraar Zijnsoriëntatie). De kennismaking vond ik gek. Aan de ene kant dacht ik ‘wie is deze man’ en aan de andere kant voelde ik me meteen thuis. Ik voelde intuïtief dat het klopte wat hij zei. Zo is mijn pad gestart. Hoe ouder ik word hoe dankbaarder ik mijn huisarts ben voor zijn advies. Anders was Zijnsoriëntatie misschien niet op mijn pad gekomen. De sessies bij deze leraar gingen na een tijd steeds minder over mijn problemen en steeds meer over Zijnsoriëntatie. Aansluitend heb ik een jaartraining gevolgd en vervolgens jarenlang zijn aanbod van trainingen, retraites en padcoaching. Hij was mijn leermeester, we hadden toen het woord leraar nog niet.
Hoe ben je bij de lerarenopleiding gekomen?
Begin dertig ben ik gaan werken als studiomanager bij Delight Yoga in Amsterdam. Daar kwamen steeds vaker mensen naar me toe die me om raad vroegen en bij mij wilden mediteren. Ik voelde me daartoe niet voldoende uitgerust. Ik wilde met een zuivere kwaliteit begeleiden en niet buiten mijn paden gaan. Ik ben toen onder supervisie van Michaël Steinau in een meester-gezelrelatie met hem gaan werken. Na een tijd zei hij ineens: “Wat als ik jou nu voor de lerarenopleiding bij de school voor Zijnsoriëntatie zou aandragen?” Ik voelde dat ik na al die jaren schatplichtig was aan Zijnsoriëntatie en dat ik graag dit pad van inspiratie wilde lopen en wilde uitdragen. Ik voelde de lineage* al heel sterk, dat had Michaël goed aangevoeld. Ik vind het een heel groot gebaar dat hij vanuit mij heeft gedacht en mij heeft voorgedragen aan de school. Ik ben dankbaar voor al die jaren dat hij mijn leermeester was. Na gesprekken met Hans Knibbe en Iene van Oijen (de oprichter en hoofd lerarenopleiding van de school voor Zijnsoriëntatie) mocht ik drie jaar geleden beginnen met de lerarenopleiding.
Wat is je motivatie om het pad te lopen?
De vragen die ik me al vroeg in mijn leven stelde waren de zaadjes: wat is geluk, wie ben ik? Al mediterend proefde ik op enig moment waar geluk. Het heeft niets te maken met wie ik ben, wat ik doe of waar ik ben. Het is onvoorwaardelijk en dat is wat ik wil leven. Ik kreeg andere gesprekken met mijn ouders en vrienden, relaties veranderden en verdiepten zich. Gelukkig en zorgeloos kunnen zijn, dat verdiept zich steeds meer in mijn leven. Ik wil mijn ontdekking delen en mensen helpen op een pad naar geluk en vrijheid.
Wat zijn je inspiratiebronnen en hoe houd je je inspiratie levend?
Mijn leraren zijn belangrijke inspiratiebronnen: Hans Knibbe, Iene van Oijen als een belangrijke leraar in de opleiding, en ook Michaël Steinau. Ik voel me gelukkig dat ik levende leraren heb. Ik houd ze heel dichtbij in mijn meditaties. Ik lees veel, bijvoorbeeld De Schatkist van Longchenpa, of Naakt zien van Padmasambhava. Daarin hoef ik maar een strofe te lezen en dan ben ik meteen thuis. Ik vind het zo wonderlijk: iemand heeft in de achtste of veertiende eeuw iets geschreven, ik lees het nu, en het is direct tijdloos Gewaarzijn*. Deze teksten zijn echt alles voor mij. Ook thangka’s[1] inspireren me bijzonder. Ik heb er een gekregen waarop Mara[2] met zijn klauwen de zes werelden van het cyclisch bestaan (samsara[3]) vasthoudt. Aan het eind van elke meditatie kijk ik naar deze afbeelding tegenover me als herinnering dat alles wat ik meemaak verlichting is. De zes werelden zijn verlichting, het is mijn verwarring die denkt dat ze echt zijn. De thangka onttovert me meteen. Ik probeer me te omringen met symbolen, op mijn nachtkastje bijvoorbeeld. Mijn vriendin wil het niet te veel in huis, dat is ook een beetje zoeken. Ik mediteer op een vaste plek op zolder. Het liefst zou ik een aparte kamer inrichten om te mediteren, mogelijk kan dat in een volgende woning. Mijn vriendin is ook een grote inspiratiebron. Zij heeft me laten zien wat het betekent om in relatie te zijn, om toegewijd te zijn en je te verbinden. Ik kan ontwijkende patronen hebben, maar zij was vol vertrouwen en helder in haar keuze. Zij heeft me hier de weg gewezen, daar heb ik veel van geleerd en dat herinner ik me iedere ochtend als ik wakker word naast haar.
Je bent relatief jong in de zijnsgeöriënteerde gemeenschap en ook als aanstaand leraar. Hoe is dat voor jou?
Ik was net vierentwintig jaar toen Zijnsorientatie op mijn pad kwam. Dat is natuurlijk een erg jonge leeftijd vergeleken met de meeste padlopers. Ik ben nu zesendertig en ik voel me zo’n geluksvogel dat ik dit pad loop. Ik heb het zelf nooit gek gevonden dat ik jonger was dan andere deelnemers. Ik voelde me altijd gelijkwaardig bij leraren, in de Zijnskring of in de lerarenopleiding. Michaël Steinau zei eens tegen mij: “Je hebt het zicht maar je moet heel veel dingen nog meemaken.” Nu weet ik dat het klopt. Je moet voldoende meegemaakt hebben zodat andere mensen je daarin kunnen vertrouwen. Dat speelt mee, zeker voor een leraar. Ik voel me op mijn plek in de zijnsgeöriënteerde gemeenschap. Het is mijn diepste wens en verlangen om dit te leven. Dat staat zo centraal dat leeftijd daarbij verbleekt, het is niet zo belangrijk. Ik leer veel van mensen met levenservaring die al zoveel gezien hebben en kinderen hebben opgevoed die vervolgens weer hun eigen weg zijn gegaan. Ik mis soms wel de spiegeling van mijn eigen generatie.
Hoe beïnvloedt je pad je werk?
Na mijn studie informatiekunde ging ik werken bij een IT-bedrijf waar ik al na twee maanden leidinggevende werd. Ik had geen senioriteit op inhoud en wilde een coachende en faciliterende leidinggevende zijn die mensen helpt hun werk goed te doen. Ik wilde wat ik geleerd had bij Zijnsoriëntatie ook in het werk een plek geven zonder dat we het meteen over verlichting hoeven te hebben. Ik voelde: het doet ertoe vanuit welke intentie ik dingen doe. Ik was onderdeel van een groter geheel en kon een cultuur neerzetten waarin mensen worden gezien. Na vijf jaar was het tijd voor wat nieuws. Een vriend van me had een skischool in Oostenrijk. Hij vroeg me hem een tijd te assisteren en daar heb ik mijn vrouw ontmoet die ook skiles gaf. Daarna kwam ik via een vriend bij Delight Yoga als studiomanager. Mijn spirituele pad en werk kwamen hier samen. Ik kon oefenen met spiritueel leiderschap. Daar heb ik geleerd dat afstemming niet los hoeft te staan van de rollen en afspraken in het werk. Spirit* doet integraal mee zonder nadenken. En zo kwamen we als organisatie tot bloei. Iedereen floreerde daarbij, het voelde heel kloppend. Helaas ging de organisatie failliet. Dat was een pijnlijk en verdrietig proces.
Sinds twee maanden werk ik als teamleider in een ziekenhuis. Het team heeft de afgelopen tijd veel verschillende leidinggevenden gehad en dat heeft de sfeer op het werk geen goed gedaan. Ik vind het echt pittig om Zijnsoriëntatie helemaal mee te nemen. Ik zie het ook als mijn oefenruimte, het pad lopen vraagt om elk moment wakker te zijn. Goed voor mezelf zorgen, open blijven, me nergens tegen verzetten, niets vasthouden en het laten zijn. De afgelopen drie jaar heeft de lerarenopleiding me een enorme zet in mijn ontwikkeling gegeven, anders had ik dit zo niet gekund. Als ik de lerarenopleiding heb afgerond, wil ik mijn leerruimte in Zwolle op gaan zetten. Ik kijk daar heel erg naar uit, het is mijn droom om ervan te leven samen met mijn gezin. Als ik in mijn hart kijk is dat echt ‘doen wat je wilt’. Ons jonge gezin en mijn werk helpen me om mijn visie op mijn leerruimte aan te scherpen. Wat breng ik in, welke leerruimte wil ik bieden aan mijn studenten? Mijn visie kan met al deze ervaringen rijpen en wordt steeds helderder. Mijn werk is mijn pad. Simpel en zonder poespas.
[1] Thangka is een geschilderd of geborduurd Tibetaans boeddhistisch banier die oorspronkelijk in een klooster of boven een familiealtaar werd gehangen en tijdens ceremoniële processies wordt gedragen door monniken.
[2] Mara, de Vernietiger of de Boze, is de naam van een boeddhistische deva (godheid) die het leven van de Boeddha moeilijk maakt, zoals satan in dat van Jezus. Hij verleidt, tart, test en daagt uit, maar de bodhisattva Gautama zwicht niet. Mara symboliseert de kracht in onszelf die verleidt en test.
[3] Samsara is in boeddhisme de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind. Samsara is de wereld zoals gewone wezens die ervaren en waarbij mentale en emotionele staten van begeerte, irritatie en verwarring de overhand hebben.
Dit interview is afgenomen door Tim Stevens.
Bron: ZIJN 68 – Stichting Zijnsoriëntatie
Wil je ook ervaren hoe het is om je leven vorm te geven vanuit jouw ware aard?
Kijk bij Events voor het volgende aanbod.
Goedemorgen Royce, bedankt voor je artikel, heel mooi dit te lezen over jou, toen ik je voor het eerst ontmoette tijdens de rit naar de retraite met Koen en Keoma, voelde het net alsof ik je al kende, heel vertrouwd, ook door je uitstraling en je rust. Ik dacht al, wat een bijzondere talentvolle jongen, nu ik dit gelezen heb, ben ik zo blij voor je, ik gun het je zo dat je het al zo ver geschopt hebt. Ik wens je verder heel veel succes en veel inspiratie en liefde voor de toekomst met je gezin,😍 liefs van Renata.